Een overzicht van het gebruik van MTA en biokeramische materialen in de endodontologie

Mineral Trioxide Aggregate (MTA) werd in 1993 aan de Loma Linda University geïntroduceerd initieel voor de reparatie van de  laterale wortelperforaties. Sindsdien wordt MTA gebruikt voor de pulpa-overcapping, de reparatie van wortelperforaties, als retrograde vulmateriaal en als apicale afsluiting bij de onvolledige apexvorming voor apexogenesis en apexificatie.

Traumatische tandletsels kunnen bij kinderen en adolescenten pulpnecrose veroorzaken bij onvolgroeide tanden. Bij deze necrotische, onvolgroeide, jonge, blijvende tanden wordt de wortelontwikkeling onderbroken, waardoor een open apex  en een verzwakt  dentine stelsel achterblijven die een uitdaging vormen bij de conventionele endodontische behandelingen. De endodontische behandeling van onvolgroeide tanden is een zeer moeilijke taak. De hoge slagingspercentages die in de onderzoeken worden gerapporteerd, hebben het gebruik ervan bij onvolgroeide necrotische permanente tanden aangemoedigd. MTA heeft ook bepaalde handicaps, zoals een langere uithardingstijd, de moeilijke handeling en hoge kosten. Om deze problemen te overwinnen is een nieuw biokeramisch materiaal  biodentine ontwikkeld. De endodontische implicaties van biodentine zijn vergelijkbaar met die van MTA.  Biodentine heeft ook prominente klinische kenmerken zoals verbeterd afsluitend vermogen, verbeterde druksterkte, verminderde porositeit, grotere dichtheid, bioactiviteit, snelle vorming van calciumhydroxide, biomineralisatievermogen en bio-interactiviteit. De hoge slagingspercentages die in de onderzoeken worden gerapporteerd, hebben het gebruik ervan bij onvolgroeide necrotische permanente tanden aangemoedigd. (2).

MTA is getest in verschillende subcutane en intraossale dierstudies en wordt gedefinieerd als een zeer biocompatibel materiaal (1).

In een in-vivo studie werden ProRoot MTA, Angelus MTA, Super EBA en amalgaam histopathologisch geëvalueerd
en ProRoot als het meest biocompatibele materiaal bevonden (1).

In een ander onderzoek is het afsluitend vermogen van biodentine vergelijkbaar met dat van MTA bevonden (2). 

Een 10-jarige studie evalueerde de klinische en radiologische resultaten van de blijvende tanden met necrotische pulp, de onvolgroeide apices en periapicale laesies werden behandeld met de MTA apicale plugtechniek. Resultaten: van de 17
behandelde patiënten stopte 1 patiënt na 5 jaar. Bij de follow-up na 10 jaar waren 15 casussen genezen (PAI-2) en was 1 tand getrokken vanwege de aanwezigheid van een verticale wortelfractuur. De PAI-score vertoonde een significante afname tussen baseline en 1 jaar en tussen 1 en 5 jaar. (3)

Hieronder kunt u een paar röntgenfoto’s als voorbeeld van mijn eigen casussen vinden die met MTA ProRoot werden behandeld.