Waar ben je naar op zoek?
Peri-implantaire mucositis en Peri-implantitis
Vroege diagnose, preventieve behandeling en behandeling
Hoe vaak en wanneer moet ik de implantaten van mijn patiënten onderzoeken? Wat moet ik doen om peri-implantitis te voorkomen en zo nodig te behandelen? Op welk moment kan ik mijn patiënt beter doorverwijzen? U heeft regelmatig te maken met dit soort afwegingen, wat is nu de beste keuze? Wanneer uw patiënt tijdig doorverwezen wordt naar onze kliniek, kunnen wij het beste resultaat bereiken. In deze nieuwsbrief legt parodontoloog dr. Rocío Diez Perez uit waarom het noodzakelijk is dat patiënten met peri-implantaire mucositis en peri-implantitis tijdig gediagnostiseerd en behandeld worden en zo nodig doorverwezen worden.Diagnose
Veel peri-implantaire ziektecasussen worden niet goed gediagnostiseerd. Dit leidt tot onbehandelde ontstekingen en een verhoogd risico op implantaatverlies. Het op tijd doorverwijzen van de patiënt is essentieel voor het verloop van de peri-implantaire ziekte en de algehele gezondheid van de patiënt.
De peri-implantaire ziektes bestaan uit peri-implantaire mucositis en peri-implantitis. Peri-implantaire mucositis is de aanwezigheid van een (omkeerbare) ontsteking in de peri-implantaire mucosa, zonder dat daarbij verlies van peri-implantair bot is opgetreden. Peri-implantitis is de aanwezigheid van een ontsteking in de peri-implantaire mucosa waarbij verlies van peri-implantair bot is opgetreden. Peri-implantaire mucositis gaat altijd vooraf aan peri-implantitis.
Residuele parodontale pockets zijn reservoirs van bacteriën waarbij de ontsteking van de peri-implantaire mucosa ernstiger is dan de ontsteking van het tandvlees rondom de tanden.
Peri-implantitis wordt gediagnosticeerd door klinisch onderzoek en röntgenfoto´s. Sonderen is essentieel voor de diagnose en dit brengt geen blijvende schade toe aan de peri-implantaire weefsels wanneer het gebruikt wordt met lichte kracht (0,25N).
Vormen van peri-implantaire mucosa
Wij onderscheiden drie verschillende vormen van peri-implantaire mucosa:
- Gezonde peri-implantaire mucosa: afwezigheid van ontsteking, bloeding na sonderen en verdiepte pockets of botverlies.
- Peri-implantaire mucositis: aanwezigheid van ontsteking, bloeding na sonderen en/of aanwezigheid van pus, verdiepte pockets in vergelijking met de initiële pockets (nul-meting na 6-8 weken na het plaatsen van de suprastructuur), maar geen botverlies na de initiële genezing na het plaatsen van de suprastructuur (te zien op de röntgenfoto).
- Peri-implantitis: aanwezigheid van ontsteking, bloeding en eventuele pusafvloed na sonderen, verdiepte pockets in vergelijking met de initiële pockets en botverlies één jaar na het plaatsen van de suprastructuur (te zien op de röntgenfoto). Als er geen initiële röntgenfoto aanwezig is, wordt de diagnose gebaseerd op: botverlies van 3 of meer mm + pockets van 6mm of dieper met bloeding en eventueel pusafvloed.
Risicofactoren
Er zijn verschillende risicofactoren voor peri-implantaire ziektes: een geschiedenis van parodontitis (OR 3.1-4.7), roken (OR 3.6), onvoldoende mondhygiëne (OR 2.5; 48% van de peri-implantitis casussen), ongecontroleerde DM (HbAlc>10; OR 4), een geschiedenis van hart- en vaatziekten, niet nakomen van de implantologische nazorg, kenmerken van het implantaatoppervlakte, radiotherapie voor peri-implantaire mucositis, gekeratiniseerde mucosa.
Peri-implantaire ziektes kunnen ook geïnitieerd worden door iatrogene factoren zoals verkeerde positionering van het implantaat zowel in verticale, mesio-distale en/of bucco-linguale richting, cementresten die in de peri-implantaire sulcus achterblijven, inadequate randaansluiting tussen implantaat en abutment, een suprastructuur die loskomt, of door de [AH|O1] vormgeving van de suprastructuur waardoor een optimale mondhygiëne niet mogelijk is.
Oplossing
De oplossing voor deze ziektebeelden bestaat uit een goede controle van de implantaten. Wanneer er regelmatige controle plaatsvindt, kan een probleem eerder geconstateerd worden en de behandeling sneller uitgevoerd worden. De behandeling van peri-implantitis begint met een niet-chirurgische behandeling: het verbeteren van de mondhygiëne (waarbij de suprastructuur dit ook mogelijk moet maken) en het reinigen van het implantaat en de suprastructuur. Dit is meestal de oplossing voor de peri-implantaire mucositis maar niet voor peri-implantitis waar aanvullende chirurgische behandeling vaak noodzakelijk is. Bij de chirurgische behandeling wordt de biofilm mechanisch verwijderd, het oppervlak wordt gedecontamineerd met een chemisch product en soms wordt implantoplasty uitgevoerd. Het is tot op heden niet bekend of het voorschrijven van systemische antibiotica bij de chirurgische behandeling effectief is. Bij 40% van de geplaatste implantaten keert [AH|O2] de peri-implantitis terug.
Goede en regelmatige nazorg van geplaatste implantaten en van de mogelijk nog aanwezige rest dentitie helpt ons om peri-implantaire infecties te voorkomen of tijdig te kunnen behandelen. Bij elke nazorgafspraak dient een risico-inschatting gemaakt te worden en zo nodig kan de frequentie van de nazorg aangepast worden. Wij zullen de implantaatoppervlaktes boven het botniveau professioneel reinigen en wij zullen de patiënt aanvullende mondhygiëne-instructies geven. Indien de reinigbaarheid belemmerd wordt, moet de suprastructuur aangepast worden. Bij de dentate patiënt is het belangrijk om een onderzoek naar het parodontium uit te voeren en de parodontale ontsteking te behandelen.
Veranderingen in peri-implantaire gezondheid vormen aanleiding om de frequentie van de nazorg te herzien. In geval van gezond peri-implantair weefsel wordt een nazorgfrequentie van ten minste eenmaal per jaar aanbevolen, tenzij systemische en/of lokale factoren regelmatigere nazorg vereisen. Afhankelijk van het risico op peri-implantaire ziektes en van de eventuele nog aanwezige rest-dentitie wordt dus het interval tussen de afspraken bepaald.
Vroege diagnose van peri-implantaire ziektes kan gevorderde problemen en onnodige behandelingen voorkomen. Preventieve behandeling is de beste optie voor onze patiënten.
De referentielijst vindt u hier.
Auteur Dr. Rocío Díez Perez
Specialisatie parodontoloog
Mijn naam is Rocío Díez Perez. In 2008 heb ik mijn opleiding tot tandarts afgerond en mijn diploma (DDS) ontvangen in Madrid. In 2012 heb ik het postacademisch programma Parodontologie en Implantologie van professor Mariano Sanz aan de Complutense Universiteit in Madrid behaald. Ik heb mijn PhD in 2017 summa cum laude afgerond.
Daarnaast ben ik geslaagd voor de European Federation of Periodontology (EFP) en ben ik in verschillende klinieken in Madrid werkzaam geweest als parodontoloog en implantoloog. Tevens gaf ik les in twee Masterprogramma’s. Ik heb meegewerkt aan een aantal publicaties in verschillende Europose medische tijdschriften en aan presentaties op wetenschappelijke bijeenkomsten.
Sinds 2016 ben ik werkzaam in Nederland en inmiddels ben ik getrouwd en helemaal gesettled in Nederland.